A miña mascota está en celo. E agora, que…?

RibeiraSacraXa | SarriaXa | LugoXa | AMariñaXa
Apuntamentos Veterinarios. As últimas novidades dos estudos realizados sobre esta materia, tanto en mascotas como animais de granxa.
arturo vijande
19 Abr 2021

Por Arturo Vijande

Basicamente hai dúas maneiras de que a túa mascota non teña  ciclos sexuais/descendencia. Unha é a esterilización, que consistiría no caso dos machos na realización da vasectomía, é dicir,  ligadura de conduto deferente, e outra a castración, que consiste na ablación testicular ou extracción do útero e ovarios en femias. Imos falar desta segunda opción.

En liñas xerais é moi beneficioso realizar este tipo de intervención  tanto en machos como en femias, pero hai que analizar cada situación en particular. Os propietarios deberían ter unha conversación co seu veterinario respecto diso. Ollo, hai moita desinformación, ou o que é peor mala información sobre este tema, polo que recalco que debe ser un veterinario o único asesor.

Que beneficios ten a castración nas nosas mascotas?

• A ovariohisterectomía precoz nas femias reduce en gran medida a posibilidade de que sufran de adultas  tumores de mama.  É crucial que se faga preferiblemente antes do primeiro celo para eliminar a influencia das hormonas sexuais no desenvolvemento deste tipo de tumores.

• Obviamente esquecémonos de todo tipo de infeccións de útero (piómetra) que son frecuentes e están relacionadas co ciclo sexual das femias.

• Evítanse os embarazos psicolóxicos que presentan moitas cadelas por alteracións nas súas hormonas sexuais.

• Os machos vólvense máis sociables cos seus conxéneres. Evítanse as disputas e as pelexas; frecuentes cando detectan a femias en celo

• Evitamos os tumores testiculares

• Diminuímos a presentación de tumores  perianales e de hiperplasia  prostática, así como doutras afeccións prostáticas como os quistes.

• A incidencia de hernias perianales diminúe, debido a que estas aparecen basicamente en machos adultos sen castrar.

• Evitamos a enorme tensión que lles supón tanto a cans como a gatos  detectar femias en celo. Non podemos obviar o seu arraigado instinto sexual e reprodutivo. Se non lles imos deixar reproducirse parece que non ten moito sentido permitir que pasen por estes trances.

Que beneficios teño eu como propietario se castro á miña mascota?

• En primeiro lugar evitarei que se escape nas épocas de celo, con todo o que iso  supón: Accidentes por atropelos, feridas e infeccións por pelexas.

• Evitarei as molestas marcaxes con ouriños por todos os recunchos e outras condutas sexuais, como a tendencia para montar dos cans.

• Poderei pasear máis tranquilamente coa miña mascota porque se tornará máis sociable.

• Desaparecerán os continuos miañidos das gatas cando están en celo, que non respectan os nosos horarios de sono!!

• En ocasións (20-30%) diminuirá a súa a agresividade competitiva cara a nós ou outras persoas

• A propagación de enfermidades como a leucemia ou a inmunodeficiencia felinas baixa considerablemente.

• En definitiva, os animais  castrados viven máis tempo, van menos ao veterinario, evítannos preocupacións e fannos gastar menos diñeiro.

Posibles inconvenientes da castración.

• Hai que plantexarse un desembolso económico máis ou menos importante para a cirurxía e contar cuns días de atencións e coidados  postoperatorios sobre todo nas femias

• Os animais  castrados xeralmente (non sempre) tenden a comer máis. Non sofren o desasosego que lles producen as épocas de celo co cal “viven” máis relaxados e por tanto teñen tendencia a engordar. Se se dá este caso hai que poñer medidas asesorándose cun veterinario sobre a dieta para seguir, e tratar de que fagan máis exercicio.

• Algúns tumores poden ter maior incidencia en animais  castrados debido á ausencia de regulación hormonal sobre o crecemento e  malignización dalgunhas células que xerarían os estrógenos e a proxesterona. Non obstante isto non parece demasiado significativo.

• Incontinencia  urinaria nas femias. As femias non  castradas teñen menos posibilidades de sufrir incontinencia (a partir dos 7-8 anos de idade) sobretodo de razas grandes. Os machos non adoitan sufrir este problema.

Tendo en contra todos estes factores, analizando cada situación particular e asesorándose cun profesional tomaremos a decisión correcta. Persoalmente opino que xera máis beneficios que prexuízos pero hai que analizar cada caso por separado.

0.16252207756042