David Gómez, directivo do DHG Team: “O DHU Vila de Sarria é un referente no mundo do ciclismo”
Por Jessica Fernández
Cal é o seu papel na organización do DHU Vila de Sarria?
Son un dos organizadores principais e coordino o tema loxístico de repartir as estruturas, de organizar o persoal para que cada unha das 70 persoas que colaboran con nós poidan levar a cabo tarefas diferenciadas, tamén coordino o tema dos trofeos, falo coas administracións, xestiono os orzamentos...
En que consiste o DHU Vila de Sarria?
Consiste en descender desde a parte alta da vila á parte máis baixa sorteando obstáculos con saltos de máis de 10 metros e 120 módulos de madeira, que son os que fan que o circuíto sexa un espectáculo.
Así, os ciclistas tíranse desde o teito dunha casa, saltan un coche, un camión, van por unha baixada de escaleiras longa... O atractivo que ten é que discorre polo propio Camiño de Santiago, descendendo pola rúa antiga ata o Malecón de Sarria, e gaña o que chegue antes abaixo, é dicir, o máis rápido.
Ademais, todos os anos contratamos unha empresa que nos fai a realización audiovisual deste evento a través de doce cámaras establecidas en puntos estratéxicos da vila por onde van saltar os diferentes corredores e todo iso emítese en tempo real a través dunha pantalla de 20 metros que se instala abaixo de todo, no Malecón, para que o espectador poida visualizar todo o evento; así como tamén se emite pola Televisión de Galicia e LigaSport.
Cantas persoas cren que van participar nesta X edición?
Esperamos unha participación de entre 150 e 200 corredores, xa que o ano pasado houbo sobre 150 e este ano contamos con que aumente a participación. Como persoas destacables, contamos con Toni Ferreiro e Eva Castro, Campións de España en descenso.
Contamos con que veñan moitos corredores de todas partes de España, que cada ano manifestan que é o mellor descenso urbano do país, o que nos enche de orgullo, porque é importante que un pobo como o de Sarria se recoñeza e destaque por isto. Este evento é un referente a nivel nacional.
Que novidades nos traerá esta X edición?
Ademais do DHU de adultos que vai ter lugar o domingo, o sábado será a quenda dos nenos, que terán o seu propio minidescenso.
Como novidade, este ano formouse no club DHGTeam unha escola con 40 nenos que tivo moito éxito e que contou cos esforzos e a preparación do club, polo que elaboramos as infraestruturas para eles e moi ben.
Así, os nenos tamén formarán parte do descenso miniurbano.
No DHGTeam apostamos polo deporte base e a escola volverá a abrir as prazas en setembro para ofrecer a mellor preparación para que os pequenos poidan participar en carreiras de alta categoría infantil, cadete, etc.
A intención é que os nenos que empecen a participar nestes eventos, sigan ata que sexan adultos e poidan formar parte dos descensos como o DH Molinos ou o DHU Vila de Sarria.
Por outra parte, como é a nosa décima edición, queriamos facer algo especial, pero é unha sorpresa tanto para os corredores como para o público en xeral, así que teredes que esperar.
A primeira edición como foi? E en comparación coa décima?
A primeira edición organizouse con moita ilusión, traballouse moito e fixemos o que puidemos. Había menos estruturas, non tiñamos a realización das cámaras e a xente do pobo non entendía o formato. Ao pedir axuda, non nos entendían, polo que tiñamos que ensinar fotos doutros eventos similares noutros lugares.
A primeira vez que cortamos as rúas, a xente queixouse e enfadouse, pero cando viron o espectáculo, encantoulles e tivo moito éxito, polo que ao ano seguinte retomamos e organizamos outra edición.
Así, ao seguinte ano houbo moitas máis infraestruturas e os veciños de Sarria acudiron a velo e incluso as administracións comezaron a apostar por nós, polo que a cousa foi crecendo ata chegar ao día de hoxe, no que nos consolidamos como o mellor descenso urbano de España.
Por que cre que a xente foi participando máis, tanto como público como corredor?
É un evento especial, non hai eventos deste tipo nos que hai que construír as estruturas a medida. Non é chamar e que te traian as cousas e incluso houbo concellos que nos chamaron para pedir as nosas estruturas. Hai eventos de ciclismo noutros sitios, pero destas características e con tanta estrutura non.
Este descenso urbano é un dos maiores eventos que ten Sarria, xa que vén xente a participar de moitos lugares de España e vén moito público a velo tamén de moitas partes de España, polo que a vila énchese de xente e é bo para o turismo.
Ademais, os corredores séntense como profesionais, xa que hai 20 cámaras retransmitindo en directo os seus saltos, ademais como tamén teñen gran cantidade de xente nos diferentes puntos do DHU animándoos e dicindo os seus nomes. Por iso, son fieis e repiten todos os anos, xa que ademais de competir, divírtense. Para eles, isto é como un parque de atraccións.
Eu, ademais de organizar, tamén compito cada ano e non podo expresar o sentimento que me xera, pero é moi especial cando ves a toda a xente animándote e gravándote. É unha das mellores satisfaccións da miña vida.
Con respecto a nós como organizadores, somos 70 persoas que de forma altruísta montamos todo o venres para o minidescenso dos nenos, o sábado desmontamos todo para montar o de adultos e estamos todos moi comprometidos con este traballo, que a pesar de ser 3 ou 4 os que organizamos, son 70 persoas que axudan. Ese é o himno tamén deste evento, o compañeirismo e o traballo en equipo, que fan que cada ano saia tan ben o evento.
Poderiamos dicir que gran parte do éxito deste evento é a organización que se fai desde o DHGTeam?
É totalmente así. Son moitísimas horas de traballo para crear estruturas que non collen nin en 15 tráileres. Nós facémolo de maneira voluntaria e organizada e xerarquizada, tomámolo como se fose unha empresa, polo que esixe un gran compromiso e hai un gran traballo.
Durante o DHU Vila de Sarria temos dous coordinadores de comisarios con walkie talkies e se hai unha caída avisan a todos, paramos a carreira e coordinamos todo. Tanto é así que recibimos un premio da Federación de Ciclismo pola nosa organización do evento. Somos un referente e a xente que entende do mundo do ciclismo ve que o DHGTeam somos o máximo.
Cales son as partes nas que teñen que dedicar máis esforzos?
O esforzo más grande é a montaxe das estruturas, xa que comezamos a montalas dúas semanas antes, porque hai que ver que estean ben, que non romperan dun ano ao outro...
Ademais, temos que distribuílas para non cortar o tráfico nos días previos e deixalas aí ata a última semana, que é a máis forte porque hai que montar os módulos de madeira onde corresponde e estamos ata as tantas facéndoo, sobre todo o venres, que hai que deixar todo preparado para o minidescenso dos nenos do sábado e logo o sábado desmontar todo para volver a montar o de adultos para que o domingo poidan correr.
Así, estamos a contrarreloxo con catro carretillas, cuadrillas, remolques, mochilas con ferramentas... E todo medido ao milímetro con planos e mapas.
En resumo, podería valorar o que máis lle fai ilusión do evento?
Gústame ver como os nenos baixan ao miniurbano e que a xente diga que é o mellor descenso do mundo, sobre todo os corredores, que din que está todo súper ben organizado. Todo iso é do máis satisfactorio.
